Երեվանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարան

Ստոմատոլոգիան բժշկագիտության սրընթաց զարգացող ճյուղերից է: Կարևոր այս բնագավառի զարգացման հիմքում ոչ միայն բարձր հագեցվածությամբ ու կազմակերպվածությամբ աչքի ընկնող կլինիկաներն են, այլև մասնագետների արհեստավարժությունն ու աշխատասիրությունը: Վալերի Տատինցյանը մեր երկրում ստոմատոլոգիայի զարգացման և ոլորտում լավագույն ավանդույթների ձևավորման ակունքներում է կանգնած։ 

Արվեստի, բժշկագիտության, երաժշտության, շատ այլ բնագավառներում կան մարդիկ, որոնց կյանքն ու մասնագիտական գործունեությունն անմիջականորեն խորհրդանշում են տվյալ դարաշրջանը։ Այպիսին էր նաև ՀՀ գիտության վաստակավոր գործիչ, Ռուսաստանի բժշկատեխնիկական ակադեմիայի ակադեմիկոս, Հայաստանի վիրաբույժների միության նախագահության պատվավոր անդամ, բազմաթիվ այլ կոչումներ ունեցող վիրաբույժ Պավել Անանիկյանը։ 

ԵՊԲՀ տարբեր տարիների շատ շրջանավարտներ կփաստեն, որ բժշկական կրթության և բժշկական ինտելեկտի հենքն իրենց համար նաև Նիկոլայ Կրասնիկովի հետաքրքիր և բովանդակալից դասախոսություններն են եղել: 
ժշկական կենսաբանության ամբիոնի դոցենտը ուղիղ 48 տարի է` աշխատում է բժշկական մայր  բուհում: Գրեթե կես դար անց էլ ընդգծում է, որ մասնագիտությունն ընտրել է առաջին հերթին սրտի կանչով։ Նրա համար մասնագիտությունը սիրելը առաջնահերթություն է։ ԵՊԲՀ-ի 100-ամյա հոբելյանին ընդառաջ իրականացվող «Բժշկի ուղին» շարքի 20-րդ թողարկումը նվիրված է բժշկական բուհի երկարամյա փորձ ունեցող աշխատակիցներից Նիկոլայ Կրասնիկովին:

ԵՊԲՀ-ի 100-ամ­յա հո­բել­յա­նին ըն­դա­ռաջ ի­րա­կա­նաց­վող «Բժշ­կի ու­ղին» շար­քի շրջա­նա­կում  եր­կա­րամ­յա դա­տա­կան բժիշ­կը պատ­մել է իր ան­ցած ճա­նա­պար­հի մա­սին։  Դժ­վար չէ կռա­հե­լը, որ դա­տա­կան բժշկութ­յան ո­լոր­տի մաս­նա­գետ­նե­րը բա­վա­կա­նին քչա­խոս են, բաց թե փակ հար­ցե­րին պա­տաս­խա­նում են լա­կո­նիկ, ա­ռանց ա­վե­լորդ ման­րա­մաս­նե­րի ներ­կա­յաց­ման։ Այս ա­ռու­մով մեր ակ­նար­կա­շա­րի հե­րո­սը ևս ­բա­ցա­ռութ­յուն չէ։

Լիլիա Չիլինգարյանի կյանքում առանցքային է Երևանի պետական բժշկական համալսարանի դերը: Նրա լուսանկարների հարուստ արխիվում առանձնանում է մի նկար. 19-ամյա ուսանողուհին պրոֆեսոր Գաբրիել Խաչատրյանի հետ կենսաքիմիական փորձերից մեկի ժամանակ: Սև ու սպիտակ լուսանկարն արդեն ավելի քան կեսդարյա պատմություն ունի: Հիշողություններ, մասնագիտական երկարամյա ճանապարհ, հանդիպումներ, որոնց մասին ԵՊԲՀ-ի 100-ամյա հոբելյանին ընդառաջ իրականացվող «Բժշկի ուղին» շարքի շրջանակում պատմել է Կենսաքիմիայի ամբիոնի դոցենտ Լիլիա Չիլինգարյանը: 

«Բժշկի ուղին» շարքի հերթական թողարկումը ԵՊԲՀ երկարամյա աշխատակից,  Գի­տա­հե­տա­զո­տա­կան կենտ­րո­նի ղե­կա­վար, ՀՀ գի­տութ­յան վաս­տա- կա­վոր գոր­ծիչ Արտո Զիլֆյանի մասին է:  Նա մեր երկրի բժշկական ամենամեծ գերդաստաններից մեկի ներկայացուցիչն է: Բժիշկների մի քանի սերունդ, որոնք իրենց նպաստն են բերել հայաստանյան առողջապահական համակարգի զարգացմանն ու առաջընթացին:

Հավանաբար քչերը գիտեն, որ Հայաստանի Մարքսիստական կուսակցության նախագահ Դավիթ Հակոբյանը բժշկական թրուենթիզմի վառ ներկայացուցիչ էր: Հակոբյանների ընտանիքին ենք նվիրում «Բժշկի ուղին» շարքի 16-րդ թողարկումը: Բժշկական գերդաստանի պատմությունը մեզ է ներկայացնում Հակոբյանի կրտսեր դուստրը՝  ԵՊԲՀ օրթոպեդիկ ստոմատոլոգիայի ամբիոնի դասախոս Մարիա Հակոբյանը:

Անեսթեզիոլոգիան և ռեանիմատալոգիան առողջապահության ամենաբարդ և միաժամանակ ամենապահանջված ուղղություններից են, առանց որոնց անհնար է պատկերացնել ժամանակակից բժշկությունը:

Եթե երբևէ եղել եք կենսաբանական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Մագդալինա Մելքոնյանի աշխատասենյակում, ապա անհնար է նկատած չլինեք պատի ողջ երկայնքով ձգվող մեծ գրապահարանը: Տարիների ընթացքում հավաքված բազմաթիվ գրքերի գերակշիռ մասը մասնագիտական է: