Բժշկական բուհի կազմում գործող «Հերացի» ավագ դպրոցի հաջողությունները շարունակական են ու բազմակի:
ՀՀ կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարության կողմից դպրոցի ուսումնամեթոդական գծով փոխտնօրեն Անահիտ Զոհրաբյանն արժանացել է շնորհակալագրի՝ կրթության ոլորտում երկարամյա և անբասիր գործունեության համար։ Սա դպրոցի հերթական ձեռքբերումների շարքից է, աշխատանքի համար արժանի գնահատականը:
«Միշտ աշակերտի հետ ու նրա կողքին պիտի լինենք, որ սովորի քայլել կյանքի ճանապարհով»,- ասում է տիկին Զոհրաբյանը` ներկայացնելով կոչմամբ ուսուցիչ լինելու իր գաղտնիքն ու կարգախոսը:
Դպրոցում վստահ են` ուսուցչի աշխատանքի գնահատականը, անշուշտ, աշակերտների հաջողությունն է, սակայն միշտ էլ կարևոր է նաև, որ ուսուցիչն իր թիկունքում զգա պետության աջակցությունն իր գործունեության բարդ ու պատասխանատու ճանապարհին։
Շնորհակալագրի արժանանալու առիթով ուրախ տրամադրություն էր: Անահիտ Զոհրաբյանն արդեն ոչ մեկ տասնամյակ հավատարիմ է մանկավարժի առաքելությանը։ Պատվով և պատվախնդրորեն լծվելով ապագայի ստեղծման գործին՝ իր կերպարում խտացրել է «ուսուցիչ» բառի բովանդակային խորությունը։
Անահիտ Զոհրաբյանն ունի մանկավարժական աշխատանքի շուրջ 5 տասնամյակի փորձ:
1974 թ. սկսած՝ նա հայոց լեզու և գրականություն է դասավանդում սկզբում Էջմիածնի շրջանի Այղր-լիճ և Արշալույս գյուղերում, ապա Երևանի միջնակարգ դպրոցներում։ Աշխատանքային գործունեության ընթացքում որտեղ էլ որ եղել է նա՝ ՀԼԿԵՄ կենտկոմում, Երևանի քաղկոմում, ժողկրթբաժնում, հեռուստատեսության և ռադիոյի հանրապետական կոմիտեում, «Պիոներ կանչ» թերթի խմբագրությունում, ՀՀ սփյուռքի նախարարությունում և այլն, երբեք չի կտրել կապը դպրոցի հետ և շարունակել է դասավանդել։
Մեծ ներդրում ունի ՌԴ և Միջինասիական երկրների հայկական համայնքներում կիրակնօրյա հայկական դպրոցների կազմավորման և դրանցում հայոց լեզվի դասերին աջակցության հարցում. մշակել է դասերի պլաններ, ուսումնամեթոդական ուղեցույցներ, ուսումնաօժանդակ նյութեր և առաքել համայնք։ Հենց այդ տարիներին մրցույթային կարգով ընտրվել է «Խաղում ենք հայերեն» համակարգչային ուսումնական խաղը ստեղծող հեղինակային խմբի անդամ։ Խաղը մեծ տարածում գտավ մեր հանրապետության և սփյուռքի հայկական դպրոցներում և վերաթողարկվեց մի քանի անգամ։
Անկախ տարիքից և աշխատանքային փորձից՝ շարունակում է սովորել։ Կրթության մեջ ժամանակակից նորարական մոտեցումների կողմնակից է։ Մասնակցել է վերապատրաստման բազմաթիվ դասընթացների, մասնագիտական վերապատրաստում անցել ԱՄՆ Ջորջ Մեյսոն և Ջորջ Վաշինգտոն համալսարաններում, ուսումնական այցով եղել Բելգրադում, Հայաստանի պատվիրակության կազմում փորձի փոխանակման նպատակով մեկնել Սինգապուր, մրցութային կարգով մասնակցել «Այռեքս»-ի 3 կրթական ծրագրերի։
Ուսուցիչների համար նախատեսված բազմաթիվ հոդվածների և մեթոդական 5 ձեռնարկի համահեղինակ է։ Զբաղվում է ինքնակրթությամբ, ուսումնասիրում և տարածում է ոլորտի միջազգային փորձը։
2000 թ. սկսած՝ մասնակցել է շուրջ քսանհինգ միջազգային գիտաժողովների, կլոր-սեղան քննարկումների։ Որպես ուսուցիչ վերապատրաստող՝ 2002-2008 թթ. ամիսը երկու անգամ հաճախականությամբ դասընթացներ է վարել Գավառի №1, Վարդենիսի №1, Իջևանի №2, Նոյեմբերյանի №4 դպրոցներում, իսկ ավագ դպրոցի հասարակագիտական առարկաների ուսուցիչների վերապատրաստման շրջանակներում սեմինարներ է վարել Ջերմուկի, Գորիսի և Սիսիանի դպրոցներում։ 2021-2023 թթ. վարում է հայոց լեզվի և հայ գրականության ուսուցիչների նախաատեստացիոն վերապատրաստման դասընթացներ Երևանի հ. 65 ավագ, հ. 155 հիմնական դպրոցներում և ԿԱՍ հ/կ-ում։ 2023 թ. ստացել է մենթորի որակավորում և դասընթացներ է վարել Երևանի հ. 21 հիմնական և «Հերացի» ավագ դպրոցներում։
Ինչպես ասում են, վաստակն ըստ արժանվույն է գնահատվել։ 2006 թ. նրան շնորհվել է ՀՀ կրթության և գիտության նախարարության և Հայ առաքելական եկեղեցու կողմից անցկացվող «Տարվա լավագույն ուսուցիչ-2006» մրցույթի առաջին մրցանակ, պարգևատրվել է ՀՀ սփյուռքի նախարարության պատվոգրով (2013) և «Մայրենիի դեսպան» մեդալով (2018), Երևանի Մալաթիա-Սեբաստիա համայնքի մեդալով (1999թ.)։ ԱՊՀ երկրների Մանկավարժական վարպետության միջազգային փառատոնի «Լավագույն ուսուցիչ» անվանակարգում նրան շնորհվել է 3-րդ կարգի դիպլոմ (2022)։
Անահիտ Զոհրաբյանի աշխատանքային հավատամքն ամփոփված է ամերիկյան գրող և փիլիսոփա Էլբերթ Հաբարդի հետևյալ ասույթում. «Այն ուսուցիչը, որը կարողանում է իր սաներին օժտել աշխատանքի մեջ ուրախություն գտնելու ընդունակությամբ, արժանի է դափնեպսակի»: Հերացիականը հենց այդպիսի ուսուցիչ է: Թռիչքի թևեր է տալիս իր սաների երազներին, օգնում է սովորել սովորել, զարգացնում է նրանց ստեղծագործական ու քննադատական միտքը և մղում ինքնակատարելագործման: Ուսման ճանապարհին բացահայտումների մղելն ու մարդու մեջ նորի, անծանոթի նկատմամբ հետաքրքրություն և ոգեշնչում առաջացնելն ամենադյուրին գործը չէ, բայց հնարավոր է:
«Ուսուցիչը հավերժ աշակերտ է, նա պետք է շարունակ սովորել, որպեսզի իրավունք ունենա լինելու աշակերտի կողքին և սովորեցնելու նրան»,- իր մասին պատմող ակնարկաշարի շրջանակում նշում է «Հերացի» ավագ դպրոցի մանկավարժը:
«Հերացի» մեծ ընտանիքում մանկավարժական հաստիքով աշխատողների թիվը 60-ն է, որից 50-ը՝ ուսուցիչ: