Կայքը դեռ գտնվում է փորձարկման փուլում։
The site is still under testing.

Զիլֆյանների ընտանիքում բժշկի մասնագիտությունը փոխանցվում է սերնդեսերունդ

Զիլֆյանների ընտանիքում բժշկի մասնագիտությունը փոխանցվում է սերնդեսերունդ

«Բժշկի ուղին» շարքի հերթական թողարկումը ԵՊԲՀ երկարամյա աշխատակից, Գի­տա­հե­տա­զո­տա­կան կենտ­րո­նի ղե­կա­վար, ՀՀ գի­տութ­յան վաս­տակա­վոր գոր­ծիչ Արտո Զիլֆյանի մասին է:  Նա մեր երկրի բժշկական ամենամեծ գերդաստաններից մեկի ներկայացուցիչն է: Բժիշկների մի քանի սերունդ, որոնք իրենց նպաստն են բերել հայաստանյան առողջապահական համակարգի զարգացմանն ու առաջընթացին:

Արտո Ալեքսանյանը Հայաստանում համաճարակաբանական ծառայության հիմնադիրներից է

Արտո Զիլֆյանի մայրական կողմի պապը՝  Արտո (Արտաշես) Բոգդանի Ալեքսանյանը, մեր երկրում և նրա սահմաններից դուրս մեծ հանբավ վայելող համաճարակաբան էր: ՀՀ ԱՆ համաճարակաբանության, վիրուսաբանության և բժշկական մակաբուծաբանության գիտահետազոտական ինստիտուտում է  Արտո Ալեքսանյանը 1929թ. նախաձեռնում մեր երկրում առաջին սանիտարահիգիենիկ լաբորատորիայի ստեղծումը, միաժամանակ 1931թ. պետական բժշկական ինստիտուտի համաճարակաբանության ամբիոնի հիմնադիրն ու ղեկավարն էր: Երկար տարիներ և մինչև կյանքի վերջ Արտո Ալեքսանյանը եղել է ԽՍՀՄ առողջապահության նախարարության առընթեր առողջապահական խորհրդի նախագահը: Նա Խորհրդային Հայաստանում համաճարակաբանական ծառայության հիմնադիրներից է:  Անվանի բժիշկ-գիտնականը բազմաթիվ գիտական հրատարակությունների և մենագրությունների հեղինակ է: 1957թ. Մոսկվայում լույս է տեսել նրա հեղինակած «Դիֆթերիա», 1960թ. ԵՊԲՀ ուսանողների համար «Ընդհանուր և մասնավոր համաճարակաբանություն» հայերեն և ռուսերեն, 1965թ. «Պատվաստումներ, շիճուկներ և բակտերոֆագեր», իսկ 1970թ. «Դիֆթերիայի դեմ պայքարի և որոնումների 40 տարին» մենագրությունները: Նրա գիտական գործունեությունը վերաբերել է ընդհանուր համաճարակաբանության ուսումնասիրությանը, իմունային համակարգին, մասնավորապես դիֆթերիայի և դիզենտերիայի կանխարգելմանը: Ա. Ալեքսանյանը դիֆտերիայի ժամանակ բացիլակրության հայեցակարգի հեղինակն է, որում բացահայտել է կրկնապատվաստման հատուկ դերը դիֆտերիայի ցուպիկի կայունածին հատկություններ ձեռքբերելու գործում։ Դիֆթերիայի կանխարգելման գործում իրականացված լայնածավալ աշխատանքների արդյունքում ակադեմիկոս Ա. Ալեքսանյանի կողմից առաջարկվել է և կյանքի կոչվել վակցինացիայի և ռեվակցինացիայի նոր համակարգ, որի շնորհիվ դիֆտերիան խորհրդային Հայաստանում չեզոքացվել է:  Պայքարի առաջարկված մեթոդը հաջողությամբ կիրառվել է նաև նախկին Խորհրդային Միության բոլոր հանրապետություններում: Առողջապահության ոլորտում դիֆտերիայի ոչնչացման գործում ունեցած կարևոր այս ներդրման մասին մասնագետները չեն մոռանում առ այսօր:  Արտո Զիլֆյանի մայրը՝ Վարվառա Ալեքսանյանը,  նույնպես ընտրեց բժիշկի մասնագիտությունը: Համաճարակաբան, բժշկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսորը 1943թ. ավարտել է բժշկական ինստիտուտի բուժական ֆակուլտետը: 1963-1989թթ. նախկին Բժիշկների կատարելագործման ինստիտուտին առընթեր համաճարակաբանության ամբիոնի վարիչն էր: Նրա գիտական աշխատանքները վերաբերում են Հայաստանում բնական ծաղիկի դեմ պայքարի և կանխարգելման միջոցներին: Հայտնաբերել և ուսումնասիրել է առնետների կծելու հետևանքով առաջացող հիվանդությունը: Բժշկագիտության բնագավառում Վարվառա Ալեքսանյանը գործածության մեջ է դրել «համաճարակաբանական աշխարհագրություն» տերմինը: 1965-1989թթ. Հայաստանի բժիշկ-աշխարհագրագետների ընկերության նախագահն էր: Պարգևատրվել է «Պատվո շքանշանով»:

Արտո Զիլֆյանի հայրը՝ Վրեժ Զիլֆյանը` ևս բժշկական ինստիտուտի շրջանավարտ է: Անվանի ուռուցքաբանը 1946-1962թթ. աշխատել է հակաժանտախտային կայանում որպես կայանի պետի տեղակալ: 1967-1977թթ.՝ ռենտգենաբանության և ուռուցքաբանության գիտահետազոտական ինստիտուտում աշխատել է որպես փորձարար, ապա ուռուցքաբանության լաբորատորիայի վարիչ: 1977թ.-ից՝ փոխտնօրեն: Բժշկական գիտությունների դոկտոր-պրոֆեսորը 1977թ. արժանացել է Ամերիկայի կենսագրկան ընկերության նվաճումների ոսկե սկավառակի: Ուսումնասիրել Է չարորակ նորագոյացությունների առաջացման իմունաբանական, ժառանգական մեխանիզմները, Հայաստանի արդյունաբերության մեջ օգտագործվող տարբեր քիմիական նյութերի ուռուցքածին և մուտածին հատկությունները, հակաուռուցքային պատրաստուկների թունածին ու մուտածին ազդեցությունները, առաջարկել իմունաբանական բուժման մեթոդ՝ տուլարեմիայի շիճուկի օգտագործմամբ:

50-ից ավելի տարիներ աշխատում է ԵՊԲՀ-ում

Արտո Զիլֆյանը 1967թ. ԵՊԲՀ-ն գերազանցությամբ ավարտելուց հետո ընդունվել է ախտաբանական անատոմիայի ասպիրանտուրա: Այնուհետև թեկնածուական ատենախոսությունը պաշտպանելուց հետո սկսել է աշխատանքը բժշկական ինստիտուտի Կենտրոնական գիտահետազոտական լաբորատորիայի Մորֆոլոգիայի և մանրեաբանական լաբորատորիայում: 1984թ. առ այսօր ղեկավարում է ԵՊԲՀ գիտահետազոտական կենտրոնը, որի նպատակն է լաբորատոր, մեթոդական և համալիր սկզբունքներով իրականացնել հիմնարար և կիրառական հետազոտություններ, ուսումնասիրել և ներդնել փորձարարական և կլինիկաբորատոր հետազոտությունների արդիական եղանակներ:  Բժիշկ գիտնականի մասնագիտական ուղին  անցել է հենց ԵՊԲՀ-ում:

«Իմ կյանքի հիսուն լավագույն տարիներին ծնողներիս ազդեցության ներքո աշխատել և ստեղծագործել եմ բժշկական համալսարանի գիտահետազոտական կենտրոնում հիմնադրման առաջին օրվանից»,- պատմում է Զիլֆյանը:

Նրա խոսքով՝ գիտահետազոտական կենտրոնը տարբեր տարիների բանիմաց մասնագետների ջանքերի շնորհիվ մեծ ներդրում ունի հայասատանյան առողջապահական համակարգի զարգացման գործում:

Այդ մասնագետներից են Դրաստամատ Խուդավերդյանը, Գագիկ Արծրունին,  Ռուբեն Բաբլոյանը, Վլադիմիր Շեկոյանը և շատ ուրիշներ:

«Բժշկական համալսարանի ղեկավարությունը բոլոր ժամանակներում կարևորել է մեր աշխատանքը և աջակցել է երիտասարդ գիտնականների, հետազոտողների ստեղծագործական ներուժի բացահայտմանն ու խթանմանը»,- հավելում է Գիտահետազոտական կենտրոնի ղեկավարը:

 

Կենսագրական տվյալներ

2017թ.-ից մինչ օրս Արտո Զիլֆյանը ԵՊԲՀ ԳՀԿ-ի ղեկավար
2007թ.-մինչ օրս – «Նոր հայկական բժշկական հանդես» պարբերականի գլխավոր խմբագիրն է: 2004թ.-ից մինչ օրս ԳՀԿ-ի մորֆոլոգիական հետազոտությունների լաբորատորիայի վարիչ,
1992-2004թթ. ԵՊԲՀ պրոռեկտոր էր գիտական աշխատանքների գծով:
1984-2004թթ. ԵՊԲՀ ԳՀԿ-ի տնօրեն, 1971-2004թթ. Մորֆոլոգիայի լաբորատորիայի վարիչ: 1972թ.  պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն «Պաթոլոգիական անատոմիա» մասնագիտությամբ՝ ստանալով բժշկական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան:
1984թ.  պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսություն «Պաթոլոգիական ֆիզիոլոգիա» մասնագիտությամբ՝ ստանալով բժշկական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան:
1985թ. նրան շնորհվել է պրոֆեսորի կոչում՝ «Պաթոլոգիական ֆիզիոլոգիա» մասնագիտությամբ: 2015թ. ստացել է ՀՀ գիտության վաստակավոր գործչի կոչում:

Անվանի մասնագետը պարգևատրվել է ՀՀ կրթության գիտության նախարարության հուշամեդալով, ԵՊԲՀ ոսկե, «Վազգեն Սարգսյան» մեդալներով, ինչպես նաև ՀՀ ԱՆ պատվոգրով: ՀՀ նախարարների խորհրդի նախագահությունը նրան պարգևատրել է շնորհակալագրով բեմնավոր գիտական գործունեության և որակյալ կադրերի պատարստման համար: Յոթ մենագրության, 260 գիտական հոդվածի հեղինակ է: Մի քանի տարի առաջ լույս տեսած նրա հերթական մենագրությունն անդրադառնում էր  միկրոօրգամիզմների դերիին: Գիտական աշխատության մեջ նա ներկայացնում է, որ միկրոօրգանիզմները առողջ մարդու օրգանիզմում մասնակցում են սրտանոթային, հորմոնային իմունային և վերարտադրողական համակարգերի կենսագործունեության մեխանիզմների կարգավորմանը:

 «­Նոր հայ­կա­կան բժշկա­կան հան­դե­սը»  նշեց 10-ամյա հոբելյանը

Ար­դեն  տա­սը տա­րի է, ինչ ԵՊԲՀ­–ում հրա­տա­րակ­վում է «­Նոր հայ­կա­կան բժշկա­կան հան­դե­սը» («The New Armenian Medical Journal»): Անգ­լա­լե­զու գի­տա­կան այս հրա­տա­րա­կութ­յան  նպա­տակն է ըն­թեր­ցո­ղին ներ­կա­յաց­նել բժշկա­գի­տութ­յան և­ ա­ռող­ջա­պա­հութ­յան տար­բեր ո­լորտ­նե­րում գի­տա­կան նվա­ճում­նե­րը, կի­րառ­վող նոր մե­թոդ­ներն ու մո­տե­ցում­նե­րը, մեկ հար­թա­կում հա­մախմ­բել աշ­խար­հի տար­բեր անկ­յուն­նե­րի բժիշկ-գիտ­նա­կան­նե­րին:

­Գի­տա­կի­րա­ռա­կան ամ­սագ­րի գլխա­վոր խմբա­գիր Արտո Զիլֆյանը պատ­մում է, որ  «­Նոր հայ­կա­կան բժշկա­կան հան­դե­սի» ստեղծ­ման անհ­րա­ժեշ­տութ­յունն ա­ռա­ջա­ցել էր մեր հան­րա­պե­տութ­յան ան­կա­խա­ցու­մից հե­տո, ո­րը մեծ հնա­րա­վո­րութ­յուն­ներ էր բա­ցել սյուռ­քա­հա­յութ­յան և­ այ­լազ­գի բժիշկ գիտ­նա­կան­նե­րի միջև հա­մա­գոր­ծակ­ցութ­յան և ­փոր­ձի փո­խա­նակ­ման հա­մար, ինչ­պես նաև հայ­կա­կան բժշկա­կան մեկ ամ­սագ­րում ­Հա­յաս­տա­նի և սփ­յուռ­քի ճա­նաչ­ված ու ե­րի­տա­սարդ գիտ­նա­կան­նե­րի գոր­ծու­նեութ­յու­նը հա­մա­լիր ներ­կա­յաց­նե­լու նպա­տա­կով: Այս հար­ցում նա­խա­ձեռ­նութ­յամբ հան­դես ե­կավ ԵՊԲՀ-ն 2007թ. մար­տից հիմ­նադ­րե­լով և ­սե­փա­կան ու­ժե­րով հրա­տա­րա­կե­լով «­Նոր հայ­կա­կան բժշկա­կան հան­դե­սը», ո­րի ա­ռա­ջին հա­մա­րը լույս տե­սավ նույն տար­վա նո­յեմ­բերին:  Բժշ­կա­գի­տութ­յան ար­դի ձեռք­բե­րում­նե­րը ներ­կա­յաց­նող պար­բե­րա­կա­նը կարճ ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում ար­ժա­նա­ցավ օ­տա­րերկ­րա­ցի գիտ­նա­կան­նե­րի, նաև բարձր ցու­ցա­նիշ­ներ ու­նե­ցող մի­ջազ­գա­յին մի շարք հրա­տա­րակ­չութ­յուն­նե­րի ու­շադ­րութ­յա­նը:

«­Գիտ­նա­կան­նե­րից շա­տե­րը ոչ միայն տպագր­վում են ամ­սագ­րում, այլև այլ հրա­տա­րակ­չութ­յուն­նե­րի կող­մից հրա­վի­րում են հան­դես գա­լու ար­դեն հրա­պա­րակ­ված հոդ­ված­նե­րի մա­սին գրա­խո­սա­կան­նե­րով և ­մե­նագ­րութ­յուն­նե­րով»,- ասում է Ար­տո ­Զիլֆ­յա­նը:  Ն­րա պատ­մում է, որ բժշկա­գի­տա­կան հան­դե­սի հիմ­նա­դիր և ն­պա­տա­կաս­լաց գոր­ծող խմբագ­րա­կան խումբն էին կազ­մում գլխա­վոր խմբագ­րի տե­ղա­կալ­ներ,  այն ժա­մա­նակ ե­րի­տա­սարդ բա­նի­մաց բժիշկ-գիտ­նա­կան­ներ պրո­ֆե­սոր­ներ Ար­մեն ­Մու­րադ­յա­նը, ­Հով­հան­նես  ­Ման­վել­յա­նը և ­Հա­մա­յակ ­Սի­սակ­յա­նը:

Ար­տո ­Զիլֆ­յանն իր հա­վա­տա­րիմ ու եր­կա­րամ­յա  գոր­ծըն­կե­րոջ, հան­դե­սի  պա­տաս­խա­նա­տու խմբա­գիր Ս­տե­փան Ա­վագ­յա­նի հետ ան­ցած 10-ամ­յա ճա­նա­պար­հը նա հպար­տութ­յամբ է հի­շում, քա­նի որ միա­սին թի­մա­յին աշ­խա­տան­քի շնոր­հիվ հաղ­թա­հա­րել են բազ­մա­թիվ խո­չըն­դոտ­ներ, հա­մա­տեղ ու­ժե­րով հա­սել հա­ջո­ղութ­յուն­նե­րի:  «­Նոր հայ­կա­կան բժշկա­կան հան­դե­սը» տա­րե­կան տպագր­վում է 4 հա­մար, յու­րա­քանչ­յու­րում 10-ից 12 հոդ­ված: ­Տա­սը տա­րում 44 հա­մար հանձն­վել է գի­տա­կան աշ­խար­հի դա­տին:

 ­Հա­ջո­ղութ­յուն­նե­րի շար­քում Ս­տե­փան Ա­վագ­յա­նը մատ­նան­շում է այն հան­գա­ման­քը, որ պար­բե­րա­կա­նի գոր­ծու­նեութ­յան ար­դեն հին­գե­րորդ տա­րում «­Նոր հայ­կա­կան բժշկա­կան հան­դե­սը» ար­ժա­նա­ցավ մի­ջազ­գա­յին հրա­տա­րակ­չութ­յուն­նե­րի ու­շադ­րութ­յա­նը, ո­րի արդ­յուն­քում այն առ այ­սօր իր մշտա­կան գրան­ցումն ու­նի գի­տա­կան հոդ­ված­նե­րի մի­ջազ­գա­յին «Ս­կո­պուս-SCOPUS» շտե­մա­րա­նում: 2016 թվա­կա­նից Thomson Reuters հրա­տա­րակ­չութ­յան կող­մից մեր պար­բե­րա­կա­նը ստա­ցել է  հա­մա­գոր­ծակ­ցութ­յան ա­ռա­ջարկ   և­ ազ­դե­ցութ­յան գոր­ծոն ստա­նա­լու հա­մար գտնվում է նրանց փոր­ձա­գետ­նե­րի հսկո­ղութ­յան ներ­քո:

Խմ­բագ­րութ­յա­նը հղված հոդ­ված­նե­րի մե­ծա­գույն հոս­քի շնոր­հիվ հան­դե­սի ո­րոշ հա­մար­ներ թո­ղարկ­վում են նաև մո­նո­թե­մա­տիկ (միև­նույն թե­մա­յին առնչ­վող) հա­մար­ներ, ո­րոնք ընդգր­կում են ար­դի ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում բժշկա­գի­տութ­յան որ­ևէ հստակ ուղ­ղութ­յան հրա­տապ խնդիր­ներն ար­ծար­ծող հոդ­ված­նե­րը` ամ­բող­ջա­կան տես­քով ներ­կա­յաց­նե­լով բժշկա­կան այդ ուղ­ղութ­յամբ առ­կա ձեռք­բե­րում­ներն ու հե­տա­գա ծրագ­րե­րը: Ն­շենք, որ աս­մա­գի­րը նաև լա­վա­գույն գի­տա­կան հա­մա­ժո­ղով­նե­րի հա­մար տպագ­րութ­յան հար­թակ է: ­Հա­վել­վա­ծի տես­քով հրա­տա­րակ­վում են  ԵՊԲՀ-ում անց­կաց­վող  գի­տա­կան մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի (Օ­րի­նակ՝ «­Գի­տութ­յան շա­բաթ 2017»,  «Բժշ­կա­գի­տութ­յան ար­դի հիմ­նախն­դիր­նե­րը» գի­տա­ժո­ղով­նե­րը) ըն­թաց­քում ներ­կա­յաց­ված զե­կու­ցում­նե­րի ընտ­րա­նի­ներ` հոդ­ված­նե­րի տես­քով: ­Մեծ ար­ձա­գանք են ստա­ցել մաս­նա­վո­րա­պես կան­խար­գե­լիչ բժշկութ­յա­նը նվիր­ված եր­կու մո­նո­թե­մա­տիկ հան­դես­նե­րը` նվիր­ված ­Հա­յաս­տա­նում տար­բեր շրջան­նե­րում տա­րաբ­նույթ հի­վան­դութ­յուն­նե­րի տա­րած­վա­ծութ­յա­նը և դ­րանց կան­խար­գել­ման ու բուժ­ման ե­ղա­նակ­նե­րին:

­Հան­դե­սը, իր պար­տա­ճա­նաչ գոր­ծա­վա­րութ­յան շնոր­հիվ, մեծ հե­ղի­նա­կութ­յուն է վա­յե­լում տար­բեր ա­ռա­ջա­տար բժշկա­կան կազ­մա­կեր­պութ­յուն­նե­րում: Ա­ռան­ձին հա­մար­նե­րով ի­րենց գոր­ծու­նեութ­յան ար­գա­սիք­ներն են ներ­կա­յաց­րել Օ­դե­սա­յի, ­Խար­կո­վի, Լ­վո­վի, ­Մոսկ­վա­յի (­Սե­չե­նո­վի անվ.) բժշկա­կան հա­մալ­սա­րան­նե­րի, ՌԴ Իր­կուտսկ քա­ղա­քի Ն­յար­դա­վի­րա­բու­ժութ­յան կենտ­րո­նի ան­վա­նի բժիշ­նե­րը:

Խմ­բագ­րա­կազմն ընդգ­ծում է, որ հա­տուկ կար­ևո­րութ­յուն է տա­լիս, որ­պես­զի ե­րի­տա­սարդ հե­տա­զո­տող­նե­րը, աս­պի­րանտ­ներն ա­ռա­վել ակ­տիվ տպագ­րեն ի­րենց գի­տա­կան  հոդ­ված­նե­րը այս ամ­սագ­րում, ո­րը ա­ռա­ջի­նը նրանց հնա­րա­վո­րութ­յուն կտա ի­րենց հե­տա­զո­տութ­յուն­նե­րի արդ­յունք­նե­րը ներ­կա­յաց­նե­լու աշ­խար­հի գի­տա­կան հան­րութ­յան ու­շադ­րութ­յա­նը: Ա­ռա­ջի­կա­յում ակն­կալ­վում է նաև ա­ռա­վել շատ հե­ղի­նակ­նե­րի ներգ­րավ­վա­ծութ­յուն Սփ­յուռ­քից, ինչ­պես նաև այլ երկր­նե­րից: ­Տար­բեր տա­րի­նե­րի կտրված­քով ամ­սագ­րին թղթակ­ցում են հե­ղի­նակ­ներ աշ­խար­հի տար­բեր անկ­յուն­նե­րից. Ի­տա­լիա, ԱՄՆ, Ֆ­րան­սիա, ­Հու­նաս­տան ­Գե­մա­նիա, Ի­րան, Ա­րա­բա­կան ­Միաց­յալ Է­մի­րա­թութ­յուն­ներ, ­Նե­պալ:

Ն­շենք, որ The New Armenian Medical Journal պար­բե­րա­կանն իր թղթա­կից­նե­րի հետ շփու­մը հա­սա­նե­լի դարձ­նե­լու և հ­րա­տա­րակ­ված հոդ­ված­նե­րը նաև վիր­տո­ւալ տի­րույ­թում ներ­կա­յաց­նե­լու նպա­տա­կով Եր­ևա­նի Մ­խի­թար ­Հե­րա­ցու ան­վան պե­տա­կան բժշկա­կան հա­մալ­սա­րի պաշ­տո­նա­կան կայ­քում ներկայացնում է հանդեսի էլեկտրոնային տարբերակը, որը նույնաբար արտացոլում է տպագիր հրատարակումը:

Երբ ընտանիքում բոլորը բժիշկներ են

Բժշկական ոլորտի ներկայացուցից է նաև Արտո Զիլֆյանի քույրը` Մարգարիտա Զիլֆյանը: Նա բժշկական գիտությունների թեկնածու է, ԵՊԲՀ կլինիկական լաբորատոր ախտորոշման ամբիոնի դոցենտ: Հեղինակել է երկու մենագրություն:

«Մեր ընտանիքն ամբողջովին համալրված է բժշկական կադրերով»,- նկատում է Արտո Զիլֆյանը:

Կնոջ՝ «Արմենիա» բժշկական կենտրոնի դիագնոստիկ բաժանմունքում բժիշկ-սոնոգրաֆիստ Սվետլանա Հակոբջանյանի հետ հպարտանում են իրենց` նույնպես բժիշկի մասնագիտությունը ընտրած և կարմիր դիպլոմով ԵՊԲՀ-ն ավարտած երեխաներով:

Արտո Զիլֆյանի դուստրը` Մարինե Զիլֆյանը բնակվում է ԱՄՆ-ում: ԵՊԲՀ շրջանավարտ, Երևանում պլաստիկ վիրաբուժության գծով կլինիկական օրդինատուրան ավարտած բժիշկն ամուսնու հետ այժմ հաջողությամբ աշխատում է ամերիկյան առողջապահական համակարգի մասնավոր հատվածում` կազմակերպելով ամոքիչ խնամքի կարիք ունեցող մարդկանց (Hospice care) բժշկական ծառայություն:

Որսին՝ Արտաշես Զիլֆյանը` Երևանի գլխավոր ակնաբույժն է, բժշկական գիտությունների դոկտոր: Նա տեսողության լազերային կորեկցիայի և աչքի միկրովիրաբուժության կենտրոնի տնօրենն է, ակնաբուժական ծառայության ղեկավար՝ «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնում: Կարճ ժամանակ առաջ նա հիմնել է նաև «Զիլֆյան» աչքի խնամքի կենտրոնը:  ԵՊԲՀ-ի բժշկական համալսարանի ակնաբուժության ամբիոնում կլինիկական օրդինատուրան ավարտելուց հետո Արտաշես Զիլֆյանը նույն բուհի գիտա-հետազոտական ինստիտուտի գիտաշխատող է եղել: 2004-2006թթ. սովորել է բժշկական համալսարանի թիվ 1 համալսարանական հիվանդանոցի ասպիրանտուրայում: Զիլֆյանների չորորդ սերնդի ներկայացուցիչը ընդհանուր պրոֆիլի ակնաբույժ է, ով մեծ հաջողություններ է գրանցել նաև գիտական գործունեության մեջ: Այսօր նրա ձեռքով կատարվում են ակնաբուժական միջամտությունների գրեթե բոլոր տեսակները:

Բժիշկ է նաև Արտաշես Զիլֆյանի կինը` Սուսաննա Ուռումյանը, ով գինեկոլոգ-ռեպրոդուկտոլոգ է «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնում:

Մի քանի սերունդներ ներկայացնող ընտանիքում բժշկագիտության արդի խնդիրներին նվիրված քննարկումները շարունակական են: Բացառված չէ, որ առաջիկայում թոռները ևս կհամալրեն բժշկական գերդաստանի շարքերը:

Հեղինակ` ՏԱԹԵՎԻԿ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
Լուսանկարները՝  Արտո Զիլֆյանի անձնական արխիվից և Կարեն Սերոբյանի

yemek tarifleri hititbet rokubet betgaranti trbet bettilt betpas kolaybet betpas bahsegel betpark betpas hititbet giriş betpas bankobet rokubet rokubet betpas perabet limanbet dumanbet hititbet bettilt süpertotobet kralbet betorder dumanbet betorder giriş mislibet betpas cratosslot casinoper bettilt