Կայքը դեռ գտնվում է փորձարկման փուլում։
The site is still under testing.

«Վարակիչ հիվանդությունների հետազդակային կանխարգելում» թեման՝ մասնագետների ուշադրության կենտրոնում

«Վարակիչ հիվանդությունների հետազդակային կանխարգելում» թեման՝ մասնագետների ուշադրության կենտրոնում

Բժշկական համալսարանում մեկնարկեց «Վարակիչ հիվանդությունների հետազդակային կանխարգելում» թեմայով կրեդիտավորված երկօրյա դասընթացը, որի ընթացքում մասնագետների կողմից անդրադարձ կատարվեց մի շարք խնդիրների, որոնք իրենց արդիականությունը շարունակում են պահպանել:

Դասընթացի ընթացքում զեկուցումներով հանդես եկան «Մուրացան» համալսարանական հիվանդանոցի գլխավոր բժիշկ, Բոքսային բաժանմունքի ղեկավար, Ինֆեկցիոն հիվանդությունների ամբիոնի դասախոս Հռիփսիմե Ապրեսյանը և Համաճարակաբանության ամբիոնի դասախոս Նաիրա Մելքոնյանը: Դասընթացի հիմնական նպատակն էր բարձրացնել բուժաշխատողների տեղեկացվածությունը վարակիչ հիվանդությունների հետազդակային կանխարգելման վերաբերյալ:

Կարմրուկ, ջրծաղիկ, մենինգակոկային վարակ, կապույտ հազ, դիֆթերիա, հեմոֆիլուսային Բ վարակ. այս հիվանդությունները դասընթացի առաջին օրը վիրաբույժների, վնասվածքաբանների, գինեկոլոգների, համաճարակաբանների, վարակաբանների, մանկաբույժների, ընտանեկան բժիշկների, միջին բուժանձնակազմի ուշադրության կենտրոնում էին:

Հռիփսիմե Ապրեսյանը, ներկայացնելով զեկուցման առաջին թեման, շեշտեց կարմրուկի ընդհանուր դրույթները, կլինիկական պատկերը, վարակելիությունը, ախտանշանները:

«Կարմրուկը փոխանցվում է օդակաթիլային եղանակով, ունի չափազանց բարձր վարակելիություն: Հիմնական ախտանշաններն են տենդ, ցավ, հարբուխ, հաչոցանման, չոր, կպչուն հազ, շճային կամ շճաթարախային արտադրություն: Պարտադիր ախտանշան է համարվում կոնյունկտիվիտը», – ընդգծեց Հռիփսիմե Ապրեսյանը՝ խոսելով նաև բարդությունների և բուժման առանձնահատկությունների մասին:

Շարունակելով խոսել կարմրուկի համաճարակաբանական առանձնահատկությունների և աշխարհում տիրող համաճարակաբանական իրավիճակի մասին՝ Նաիրա Մելքոնյանն ընդգծեց. «Վերջին տարիներին կարմրուկի համաճարակաբանական իրավիճակը բավականին լարված է: Համաճարակաբանական առանձնահատկություններից կարելի է առանձնացնել վիրուսի բարձր վերարտադրողական ցուցանիշը, որը կազմում է 16, սա երկրորդային դեպքերի թիվն է, այսինքն՝ 1 մարդը կարող է վարակել 16 անձի: Ռիսկի խմբում են մինչև 5 տարեկան երեխաները, հղիները և ընկճված իմունիտետով անձինք»:

Դասընթացի երկորդ թեման ջրծաղիկն էր, որը հանգամանալից ներկայացրեց Հռիփսիմե Ապրեսյանը: «Մենք գիտենք, որ նույն վիրուսը՝ VZV, կարող է հարուցել երկու հիվանդություն՝ ջրծաղիկ և գոտևորող որքին: Այս հիվանդները նույնքան վարակիչ են, որքան ջրծաղիկ ունեցողները, ուստի մեկուսացումը պահպանվում է: Վիրուսի ամենամեծ քանակությունն առկա է բշտիկի պարունակության մեջ: Հիվանդությունը սկսվում է սուր, ցավային համախտանիշով, ցանավորմամբ, ամենահաճախ ախտահարվող նյարդերը միջկողային նյարդերն են», -նշեց Ինֆեկցիոն հիվանդությունների ամբիոնի դասախոսը՝ ներկայացնելով կլինիկական դեպքեր:

Նաիրա Մելքոնյանը խոսեց Հայաստանում ջրծաղիկի դեպքերի աճի մասին, մասնավորապես՝ 2008-2022 թվականներին գրանցված, անդրադարձավ կանխարգելմանը՝ շեշտելով, որ իրականացվում են կանխարգելման պլանային և համաճարակաբանական ցուցումով պատվաստումները, ինչն անչափ կարևոր է:

Հագեցած օրվա հաջորդ թեման դիֆթերիան էր: «Դիֆթերիայի վարակի աղբյուրը կարող է լինել թե՛ հիվանդը, թե՛ կրողը, պատվաստումը չի կանխում կրությունը, այսինքն՝ մարդիկ, եթե պատվաստված են, կարող են լինել կրողներ: Բկանցքի դիֆթերիան սկսվում է բկանցքի ցավով, բայց դիֆթերիայի առանձնահատկությունն այն է, որ ինչքան խորանում է պրոցեսը, այնքան ցավային զգացողությունը նվազում է: Ախտանշաններից են դժվարացած կլման ակտը, ջերմությունը, բկանցքում փառը, բնորոշ է նաև ճարպաբջջանքի այտուցը պարանոցի շրջանում, ունենում ենք ավշահանգույցների մեծացում», – նշեց Հռիփսիմե Ապրեսյանը՝ խոսելով նաև մաշկի, քթի և այլ դիֆթերիայի մասին:
Զեկուցողները ներկայացրին կապույտ հազի վարակելիության և վիճակագրության մանրամասները՝ խոսելով հիվանդության առանձնահատկությունների մասին:

«Կապույտ հազը երկարատև հիվանդություն է՝ ի տարբերություն մյուս վարակների, որոնք մեկ-երկու շաբաթ են տևում, այս վարակի ժամանակ հիվանդությունը երկարատև է, կարող է տևել երեք ամիս: Կապույտ հազը սուր վարակիչ հիվանդություն է, որը հիմնականում ախտահարում է վաղ մանկական հասակում, սակայն կարող է վարակվել ցանկացած տարիքային խումբ: Հիմնական բնութագրական ախտանիշը սպազմատիկ նոպայաձև հազն է, որը որպես կանոն ավարտվում է ռեպրեզիվով, փսխմամբ», – ընդգծեց Հռիփսիմե Ապրեսյանը՝ հավելելով, որ վարակի աղբյուր են հանդիսանում արդեն վարակված մարդիկ և ատիպիկ ընթացքով, չախտորոշված, սակայն վարակակիր անձինք, որոնք հասարակության մեջ պտտվում են և չունեն որևէ լուրջ ախտանիշ:

Հաջորդիվ ներկայացվեցին այլ վարակիչ հիվանդություններ, կլինիկական դեպքեր, խոսվեց կանխարգելման կարևորության մասին: Աղիքային որոշ վարակներ քննարկվեցին «Հերացի» վերլուծական կենտրոնի ղեկավար, Համաճարակաբանության ամբիոնի վարիչ Մերի Տեր-Ստեփանյանի և Ինֆեկցիոն հիվանդությունների ամբիոնի դոցենտ Ալվարդ Հովհաննիսյանի կողմից:

Հավելենք, որ վաղը՝ դասընթացի երկրորդ օրը, կրկին հագեցած կլինի կարևոր թեմաներով: