Շարունակում ենք ընթերցողներին պատմել ԵՊԲՀ սովորողների մասին՝ այս անգամ ներկայացնելով Միքայելյան վիրաբուժության ինստիտուտի և «Ուիգմոր Քլինիք»-ի դիմածնոտային և դեմքի պլաստիկ վիրաբույժ, դիմածնոտային վիրաբուժության ամբիոնի ասպիրանտ Արթուր Խաչատրյանին։
Բարձր առաջադմություն ունեցող ուսանողը ծնվել է Արագածոտնի մարզի Թալին քաղաքում՝ բժիշկների ընտանիքում։ Սովորել է Թալինի թիվ 1 միջնակարգ դպրոցում, որն ավարտել է գերազանց առաջադիմությամբ և ոսկե մեդալով։ Ընդունվելով Երևանի Մխիթար Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարան, դեռ ուսանողական վաղ տարիներից հետաքրքրված է եղել դիմածնոտային վիրաբուժությամբ, մասնակցել է վիրահատությունների և հերթապահությունների «Արմենիա» հանրապետական բժշկական կենտրոնի դիմածնոտային վիրաբուժության բաժանմունքում՝ բաժանմունքի այդ ժամանակվա վարիչ՝ Արթուր Պապիկյանի գլխավորությամբ։
Դիմածնոտային վիրաբուժության օրդինատուրան ավարտելուց հետո ընդունվել է ասպիրանտուրա։ ԵՊԲՀ երիտասարդ հետազոտողների միության հիմնադիր անդամ է։ 2019 թվականին ճանաչվել է լավագույն երիտասարդ դիմածնոտային և դեմքի պլաստիկ վիրաբույժ։ Առաջինն է Հայաստանում ներդրել դենտինային փոխպատվաստանյութի կիրառմամբ ծնոտոսկրերի ոսկրային դեֆեկտների վերականգման մեթոդը, որը նաև նրա գիտական հետազոտության թեման է։ Բազմաթիվ պատվոգրերի արժանացած երիտասարդ բժիշկ-գիտնականը վերապատրաստումներ է անցել Գերմանիայում, Իսպանիայում, Հունաստանում և Ռուսաստանում։
«Երբևէ երկմտանք չեմ ունեցել բժշկի մասնագիտության ընտրության հարցում, դեռ մանկուց ինձ համար այդ մասնագիտությունը եղել է ամենաարժանապատիվը և ամենաոգեշնչողը։ Կարծիքս առ այսօր չի փոխվել։ Երբեք չէի կարող մտածել, որ կյանքիս որևէ ժամանակահատվածում հետաքրքրված կլինեմ կամ կզբաղվեմ նաև գիտությամբ, քանի որ միշտ ունեցել եմ բացառապես պրակտիկ կլինիկական մտածելակերպ և գործելաոճ։ Սակայն շատ բան փոխվեց, երբ կլինիկական մի նոր մեթոդի շուրջ սկսեցի սեփական ուսումնասիրություններս կատարել և հասկացա, որ առանց գիտական մտածելակերպի հնարավոր չէ լուրջ ձեռքբերումներ ունենալ բժշկության ոլորտում։ Ընտրածս հետազոտության նյութը ոչ միայն հավանության արժանացավ գիտական ղեկավարիս՝ Արթուր Պապիկյանի կողմից , այլև նրա հանձնարարականով ընդլայնվեց հետազոտության ծավալը։ Գիտության հետ կապված տատանողական մտածելակերպս ամբողջովին վերացավ, երբ հանդիպում ունեցա ԵՊԲՀ պրոռեկտոր, պրոֆեսոր Կոնստանտին Ենկոյանի հետ, ում՝ դեպի գիտություն ներգրավելու և գիտության հանդեպ սեր առաջացնելու շնորհը, վերացրեց բոլոր կասկածներս»,- պատմում է ԵՊԲՀ երիտասարդ գիտնականը։
«Գիտական հետազոտության թեման վերաբերվում է աուտոգեն դենտինային փոխպատվաստանյութի և թրոմբոցիտներով հագեցած ֆիբրինի համատեղ կիրառմամբ՝ ծնոտոսկրերի ոսկրային դեֆեկտների վերականգմանը։ Այլ կերպ ասած մենք օգտագործում ենք հեռացման ենթակա սեփական ատամը և սեփական արյունը ծնոտոսկրերի տարբեր դեֆեկտների վերականգման նպատակով։ Հետազոտությունն ունի նաև փորձարարական մաս՝ փորձարարարկան կենդանիների վիրահատական միջամտությունների իրականացմամբ, որն արդեն գրեթե ավարտված է և արդյունքները գոհացնող են»,- մանրամասնում է Արթուրը։
Երիտասարդ հետազոտողը ցանկանում է իր աշխատանքով փոքրիկ ներդրում ունենալ դիմածնոտային վիրաբուժության և Հայաստանում գիտության ոլորտում նորագույն մեթոդների զարգացման գործում։ Լինելով պրակտիկ բժիշկ միանշանակ վստահ է, որ բժշկությունն առանց գիտության չի կարող զարգանալ։
Իր ապագա գործընկերներին խորհորդ է տալիս միշտ հետևել և ակտիվ մասնակցել գիտական հետազոտություններին և չունենալ միայն պրակտիկ մտածելակերպ, քանի որ ինքնազարգացման կարևոր պայմաններից մեկը բժշկի համար նաև գիտական մտածելակերպ ունենալն է։