Պատերազմի օրերին հայրենիքի պաշտպանների թիկունքում բազմաթիվ ապագա բժիշկներ էին կանգնած, ովքեր, անկախ նեղ մասնագիտությունից, ջանք չէին խնայում օգնելու վիրավորում ստացած զինծառայողներին և կամավորներին: Նրանց թվում էր նաև Մասնագիտական և շարունակական կրթության կենտրոնի թերապևտիկ և ընտանեկան ստոմատոլոգիայի ամբիոնի առաջին կուրսի կլինիկական օրդինատոր Նունե Գրիգորյանը:
«Պատերազմի օրերին օգնել եմ Երևանի կայազորային հոսպիտալի բժիշկներին՝ շեշտելով, որ կկատարեմ ցանկացած աշխատանք, որի կարիքը լինի: Հիմնականում գտնվում էի վիրավորների ընդունման բաժնում, բայց երբ լինում էր օգնության կարիք այլ բաժանմունքներում, գնում էի նաև այնտեղ: Պատերազմի օրերին անում ես ցանկացած բան՝ իմացածիդ սահմաններում: Օրինակ, խաղաղ պայմաններում ստոմատոլոգը վիրակապ չի փոխում, բայց այդ օրերին կարող է մի ողջ օր կատարել այդ աշխատանքը»,-նշում է ապագա ստոմատոլոգը:
ԵՊԲՀ սովորողը շեշտում է, որ պատերազմի օրերին շատ բաներ է սովորել. կառավարել հույզերը, արագ կողմնորոշվել, թիմային աշխատանք կատարել, լինել ավելի հոգատար:
Անդրադառնալով մասնագիտության ընտրությանը, Նունեն նշում է. «Բժիշկ դառնալու մեջ մեծ ներդրում ունի հայրս, ով ուղղորդեց ընտրել ամենամարդասիրական մասնագիտությունն ու դարձավ ընտրությունս ճակատագրական, որի համար երախտապարտ եմ: Ընտրել եմ բժիշկ-ստոմատոլոգի նեղ մասնագիտությունը, օգնելու մարդկանց լինել առողջ, ավելի ինքնավստահ ու գեղեցիկ, քանի որ նոր ծանոթություն հաստատելիս ամենաակնառուն ատամնաշարն է ու ժպիտը»:
Նրա խոսքով՝ բժիշկը պետք է լինի բանիմաց, համարձակ և ամենակարևորը՝ իր մասնագիտության նվիրյալը:
